Askılı Bluzdan Dönüşüm

Havalar ısındı ısınalı, kaybettim ben kendimi. Cemreyi gördüğümden beri, üstüne de o fırtınayı atlattığımdan beri, eve giremiyorum resmen. Gezmek tozmaktan başka bir de kokoşluk geldi ki sormayın, ya alışveriş yapıyorum, ya rimel alıyorum, ruj deniyorum, ya kendimi süsleyecek bir şeyler üretiyorum evde, ki böyle değildim ben, hayatın bu dönemi d bu kişiliğe mi bürünmek varmış ne? Burcum mu değişiyor acaba hayatımın 10'ar yıllık periyotlarında? Astrologlaaar, huu, cevap bekliyorum...:)

Bu oldukça açık saçık, ama astarlı falan, pek bir güzel kumaşlı, üstelik de bir dükkanın önündeki kutunun içindeki penye yığınından 2 TL'ye aldığım bu askılı bluzdan, yine kendime bir şey yaptım. 

Çantaaaa.

Askılar yanlarda değil, ön ve arkada olacak şekilde katladım. Sonra iç kısmına ütü ile tela yapıştırıp, alt kısmından diktim. Benim bluzun içinde bir de astarı olduğundan, telayı bluza sabitleyip, astarı üzerine indiriverince, telayı çantanın içinden de gizlemiş oldum. 

Çantanın tam ortasına bir kalpli düğme diktim, bu kalp detayı olmazsa, "benim" gibi hissetmiyorum yaptıklarımı, hastalık oldu resmen. Köşeye de kurdeleler ve bir kurdele gülle yaptığım süsü diktim. İşte bu fotoğraf da çantamın sandalye arkasına asılı halini gösteriyor, bir cafede falan rastlarsanız bana, çantamdan tanıyabilesiniz diye...

Şile'ye bu gidişimde çantam yoktu henüz, çantamı bitirdim, hemen bir de çantalı gitmeliyim. Daha doğrusu her şeyi bahane edip, gezmeliyiiimmm, tozmalıyııımmmm, süslenmeliyiiimmm...

Bahar sıkı çarptı galiba bu sefer beni, biraz bekleyelim, geçer belki bu halim:)