Geride Bıraktıklarımız

Şunun şurasında 2 hafta kaldı yılı kapatmaya..Pek adetim olmasa da bu sene bir "muhasebe" merakı sardı beni, açtım "defter-i kebir"i, geriye bakmak istedim, deftere notlar düşmek, eksiyi, artıyı çıkarmak ortaya..

Geride bıraktıklarımız derken, hüzünlü şeyler değil aslında..Bir yanı ile hastalıklarla uğraştık ama, bir yanı ile de pek çok olumsuzluğu bu yılda bıraktık, gidiyoruz...Yani dolu tarafından bakacağım bu yılda bıraktıklarıma ben, keşke her bırakılan böyle şeyler olsa...

Ciğerlerdeki suyu bıraktık mesela, bacaklardaki ödemi, retinanın kalınlaşmış bir kısmını bıraktık, kalbin büyüyen tarafını...Şeker ilaçlarının büyük bir kısmını öbür yıla taşımama kararı aldık, biraz da kolesterol ilaçlarından bir kısmı...Titreyen bir çift eli yanımızda götürmüyoruz artık,uykusuz gecelerle bu yıl vedalaştık..Parmağımızdaki dikişler de şuralarda bir köşeye terk ederek gittiklerimizden...Hepsini burada bırakıp, bir sonraki yıla doğru yola çıktık işte...İstemediğimiz yüklerden kurtulmak hafifletti bizi, kanatlandırdı...

Kazandıklarımız, kendine güven oldu, cesaret oldu, hiç bilmediğimiz doktor-hastane-tedavi labirentlerinde kaybolmamayı öğrendik, insan denen makinanın dengeleri ile büyülendik, okuyunca anlamanın, destek olup güç verince ayağa kaldırmanın sevincini gördük...Ama bunları bu yılda bırakmaya hiç niyetim yok,i yanıma alıyorum işte giderken..Biliyorum ki, yaşadığımız müddetçe, bu uzun yolculuk boyunca yolda hep lazım olacak bunlar. Yük değil, kanat olacak bize, kanatları çırpacak güç olacak...

Başka...Göz yaşları olmadı mı, kahkahalar olmadı mı, heyecanlar sarmadı mı bizi, karamsarlıklar sarmalamadı mı bazen? Evet, oldu, ama hepsi sonunda "yaşıyoruz çok şükür" dedirtti...Kısacası borç yok, alacak yok, bilanço tuttu yine, çok şükür...