Bazen görür görmez vurulursunuz ya bir kediciğe, bir fincan takımına, bir ayakkabıya, bir çikolataya..Öyle bir şey işte bizimkisi de..O koca kafaya, o çırpı kol ve bacaklara, şık pijamasına vuruldum görür görmez..
Hemen kalıpları edinip, elimdeki kumaşları yaydım önüme..Sweetheart'ım için..Diktim, giydirdim, saçlarını, gözlerini boyadım kumaş boyasıyla, ooh, rahat ettim. Şimdi kucağımda Sweetie, evin içinde dolaşıyoruz oda oda..Bu tatlıdan ayrılmak kolay değil..
Ayrılma zaten. Kim kıyabilir buna?
YanıtlaSilEvet, değil mi, insanda bir şefkat duygusu uyandırıyor..
SilElif ne kadar beceriklisin. Oyuncakci abla oldun. Harika olmuş.
YanıtlaSilEstağfurullah, gayret ediyorum, çalışıyorum bu aralar..Ne güzel olurdu, çocukların yüzünü güldürmekten güzeli var mı?
SilAy ama çok şeker bu kız ♥♥♥
YanıtlaSilteşekkür ederiz ablası:))
Silönümüzdeki ayın kurs programında bu tatlişko var...bez beek kursuna gidiyorum da :) aylardır bunun peşindeyz boyma işi olduğundan kimse yanaşmıyordu...ve elbette herkes internetteki fotolardan pek ısınamıyordu küçük bişey zannedip :( bu görseller çok işime yarayacak örnek olması açısından ;) ellerinize sağlık :)
YanıtlaSilEvet, başaşağı asıp kafasının boyasının kuruması derdi var biraz, onun dışında büyükçe bir model, kafasını iyi dikince, tamamdır, şimdiden kolay gelsin ve ellerine sağlık..
Sil