Bu kışı keyifli geçirme gayretlerimin içinde küçük küçük ama benim için özel öyle çok şey var ki..Mesela dikmeye çalıştığım bebeklerim, dilinden anlamaya çalıştığım dikiş makinem..Geçen yıl aldığım kitabımla hayatıma giren patchwork altıgenlerim..Unutmamak adına elimden bırakmadığım Hardanger örtülerim, işlerimi başladığı gibi hızla bitiveren kalın kalın penye tığ ipliklerim..Evden eksik etmediğim renk renk kasımpatılarım..Yine kurabiyelerim, yine keklerim..
Bu yıl evde boza da mayaladım, öyle kolay ve öyle bereketli ki, bir çay bardağı hazır bozayı evdeki bulgura kattığınızda ortaya çıkan o ev yapımı lezzet, taze taze kavurulmuş, sıcak leblebilerin yanında bir içecekten çok muhallebi gibi.. Belki kar da gelir yine bu kış bitmeden, ve tamam olunca bu kışın tüm keyifleri, doyunca tüm zevklerine iyice, hazır oluruz bahara, yeniden yeşermek, yeniden çiçek açmak için bir defa daha..
aaa,bu kadar kolaymıymış,neredeyse yoğurt yapmak gibi,ben de yapayım.
YanıtlaSilsevgiler,teşekkürler
tabii, internetten şeker-bulgur-su oranlarına bak, çok kolay yaparsın..
SilBayılırım bozaya !
YanıtlaSilGerçekten bu kadar kolay mı Elif? Ben de yapayım ben de ...
tabii yaa, bir deneyin, şaşıracaksınız..
SilAfiyet olsun canım bu arada bardaktan ben de de var. .
YanıtlaSilGüzel bardak, sıcak çikolata için de harika oluyor, yaşasın bardak kardeşliği :))
SilEn sevdiklerimden, afiyet olsun♥
YanıtlaSilteşekkür ederim, ağzımızın tadı bozulmasın..
SilBoza ayyy... annemde biz çocukken evde Boza yapardı. Sobanın arkasında beklerdi sarıp sarmalanmis. Çok severim.
YanıtlaSilEn güzeli o bekleme zamanı zaten, merakla karışık bir heyecan, sona yaklaşırken bir sevinç..Eskilerin herşeyi beklemeli, sabretmeli şeyler zaten değil mi ama?
Sil