Evin eksiği niye hiç bitmez? Ya da şöyle sorayım, bir ev ne zaman tam ve tamam olur? Şömine gerekli mi sıcak bir akşam için? El emekleri ile süslenmiş bir salonda oturunca da aynı sıcaklığı bulmaz mı insan?
Koltukların, her gün daha ergonomiği çıkan bu koltukların rahatlığına ulaşabilmek için sevgilinin kollarına yaslanmak yetmez mi televizyon seyrederken?
Çeşit çeşit elbiseleri sığdıracak kapısı çeşitli açılarda açılan, kapanan, bazen giyinme odasına dönüşen dolaplar, gardıroplar..Sakinlik ve huzur, daha çok zenginlik değil midir bunların hepsinden ve en zor bulunanı hem de?
Evet, hepsi tamam, biliyorum, hiç aklımdan çıkarmıyorum zaten, ama peki buna rağmen nedir bu önüne geçemediğim dekorasyon merakım, evimi süslemem, bir şeyler yapmam, bir şeyler almam, yerleştirmem, değiştirmem? Tam her şey tamam oldu artık derken başka tarzları merak etmem, başka renklere heves etmem, gönlümün başka ev düzenlerine kayması hep tam da o anlarda? Daha güzel olsun diye mi her şey, daha eksiksiz, daha unutulmaz, daha...Yoksa kendime kendimi ispatlamak için midir bunca çaba? Bilmiyorum, hala çok eksiğim, çok küçüğüm, bilmiyorum henüz...
Hiç sorgulamam:)
YanıtlaSilsana keyif veriyor olması başlıca neden işte. Mutlu ediyorsa gerisi ne?
İyi haftasonları, hayırlı ramazanlar Elifcim...
İyi Ramazanlar, mutlu günler
YanıtlaSilElif'çiğim, bu yazdıkların insanın özünde var. Kimi insanda daha çok kimi insanda daha az ama var. İçinden ne geliyorsa doğrusu odur, güzelliklerin farkında ol ve keyfini çıkarmaya bak.
YanıtlaSilSevgilerimle
bitmiyor anacım bu ev eksiği meselesi kapanmıyor
YanıtlaSilbeynimiz devamlı düşünce üretiyor,birşey görüyoruz aaaa bu benim eve ne güzel yakışır falan diyoruz,sonra o şey eksik olarak beynimizde yer ediyor :)
hayırlı Ramazanlar
elif,güzel şeyleri sevmekten daha iç açıcı ne olabilir:))
YanıtlaSiliyi yapıyorsun,güzellik anlayışı zaman içinde değişebileceği gibi,mutluluk derecesi de değişebilir:))
sevgiler
Dekorasyonun sonu yok.
YanıtlaSilÖzellikle eskiden daha çok düşünüyordum ve pek bulaşmamaya çalışıyordum.
İşin içine ne kadar girerse insan, o kadar dallanıp budaklanıyor.
Önce kullanışlılık sorgulanıyor belki, sonra renkler, desenler, süslemeler,...
Gerçekten sonu yok.
Biraz tatmin edici bir noktaya ulaştıysa, ne ala.
İnternet de insanı tatminsizliğe sürüklüyor bence (dekorasyon için söylüyorum)
Hep daha güzelini görmemiz mümkün çünkü...
Ama sizin sitenizin şu yönünü seviyorum, uygulanabilir şeyler yapıyorsunuz.
Seyahat çamaşır torbası dikmiştiniz mesela ve üzerine etamin işlemiştiniz.
O fikir bana çok iyi geldi, parça kumaşlarım vardı, diktirdim iki torba (makinem yok ne yazık ki)
Ve etamin işlemeyi planlıyorum işten fırsat bulabilirsem;)
İlginizi azıcık başka konulara yöneltmeniz bir süre dinlenmenize vesile olabilir belki.
Ya da "hep bir eksiklik" görme duyunuzu biraz hafifletir.
Kim bilir...
Elifcim butunkadinlar aynı sanırım, dert etme sen , yeni heveslerine yeni meraklılarına devam canım, kocaman öptüm;
YanıtlaSil:)
ben de şu masa sandalye takımına bir eksiklik duyuyorum, gerçekten hep o demir takımlara heves etmişimdir. bak eksik bitmiyor işte....:)
YanıtlaSil