4 Temmuz 2013 Perşembe

Mutluluk


Mutluluk bu tekneye sahip olmak mı sizce, yoksa mazotunu, bakımını, liman kirasını düşünmeden, davet edilecek arkadaşların listesine, hafta sonu için alışveriş listelerini eklemeden, sadece ve sadece gölgesine şöylece uzanıp, bir yarım saat kestirivermek mi? Sonra da, şöyle bir silkelenip, paşa gönlünün çektiği başka bir gölgeye doğru uzaklaşmak mı, bir sonraki uyku molası için...

İnsan ömrünün bir kısmını, tıbbın geldiği bu noktada artık yarısını, almakla geçiriyor, sahip olmakla...Sonra, sonra bir gün diyor ki, nereye koşuyorum, kimden kaçırıyorum bu alıp alıp evime depo ettiklerimi, farklı ad ve amaçlarla aldığımız-kullandığımız, kullanmadığımız evleri, arabaları ne yapıyoruz? Sadelik istiyor insan, harcamak için çalışmak zorunda olduğunu zannettiği bir gün bir de bakıyor ki, aslında çalıştığı için harcıyormuş, aldıkça para kazanması gerekiyormuş, para kazandıkça onları harcayarak yeni masraf kalemleri bulması...Sonra zamanla daha önce aldıklarını yenilemesi, yenilediklerini eşe-dosta göstermek için biraz daha para harcaması ve tabii birazcık daha fazla çalışması ve sonra yine alması, yeni alması, alması....  

Sonra insan benim gibi 40'ında anlıyor ki mutluluk, Blackberry'nin kırmızı ışığında gelen mailin merakı ile yataktan fırlamadan uyuyabilmekmiş; ertesi iş gününde "acilen halledilecekler"i kafanda defalarca ve defalarca listelemeden uykulara dalabilmekmiş; bir spor ayakkabı, bir kot, bir t-shirtle de insan içine karışabilmekmiş; "sen" diye hitap etmekmiş insanlara mesleki unvanlarını hiç de merak etmeden; "abla-yenge" dendiğinde artık üzerine alınmak ve dönüp gülümsemekmiş esnafa; sebze seçmekmiş, meyveleri koklamakmış alışverişe çıktığında vaktin nasıl geçtiğine hiiç aldırmadan ve yemeğin nasıl yetişeceğini hiiiç hesaplamadan  ve gölgedeki bir kaldırıma, sahilde bir ağacın dibine, İstasyon'daki o çay bahçesinin koyu gölgesine oturup, gelenin geçenin telaşlı koşuşturmacasına hayretle bakmakmış iş çıkış saatlerinde, zamanında kendisi hiç koşmamış gibi o insanların koştuğu o yerlere...

Mutluluk, bunları yazdığında, birilerinin bir yerlerden çıkıp gelip bunları okuyacağını bilmekmiş işte...

9 yorum:

  1. mutluluk, insanın varoluş sebebi bir bakıma...ama herkesin kullandığı araç, uyguladığı yöntem farklı bu yolda... o sebeple bir insanla ilgili bir yargı oluşturacağım zaman "o böyle mutlu demek ki" deyip çeviriyorum kafamı... :) insanlar nasıl mutluysa öyle yaşamalı...

    YanıtlaSil
  2. Elif'ciğim şimdi rahmetli olan bir öğretmen arkadaşımın söylediği bir söz vardı ''Basit hayat mutlu hayat''.Bu sözü çok severim elimden geldiğince uygulamaya çalışırım.Ruşyena'nın söylediği gibi insanlar nasıl mutlu oluyorlarsa o yolu kendileri bulmalı.Sevgilerimle..

    YanıtlaSil
  3. Suan cesme den Ankara ya dogru tatilden donuyoruz.Arabadayiz ve yazinizi sesli olarak okudum esim de dinledi ve cok etkilendik.Ama mutluyuz biz de,oyle yazligimiz evimiz villamiz yok iki ogretmeniz.Denize karsi bir kahvalti yapmak aylarin yorgunlugunu ali bizden.Calisyoruz mecbur.Calismasak olmuyor ki...

    YanıtlaSil
  4. Mutluluğun resmini çizmiş gibisin !
    Darısı hakeden herkesin başına!

    YanıtlaSil
  5. Yapma Elif yaaa, nasıl anlattın bu kadar güzel, sen beni mi anlattın, benim hayallerimi mi...
    Ne yaptın sen bu gece vakti, bu tatilden henüz dönmüş, memleketinin özlemi kalbinde kalmış, yarın işbaşı yapacak olan kadına ne yaptın sen?
    Ben de istiyorum o anlattıklarını yaşamayı ama lütfen 50'den sonra değil, bak söylüyorum, kayıt altına alınsın bloğun aracılığıyla, 3, bilemedin 5 yıla varmadan, yani ben 45 olmadan daha, öyle duruvermek, sakince bakabilmek, geniş, upuzun öğleden sonralarında "Yaşıyorum şimdi asıl" diyebilmek istiyorum... Lütfen...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Allah gönlüne göre versin, ama zaten çok isteyince oluyor ve inan çok da kolay oluyor, cesaret ve kafamızdaki korkular genellikle bizi tutan paradan, geçim derdinden önce..Umarım bu Ramazan, senin dileğinin gerçekleşme ayı olur, gönlünce olur her şey..Hoşgeldin

      Sil
    2. Aminnn canım, başkasının duası daha kolay kabul olurmuş, çok sağol bu güzel duan için, Allah senin de gönlüne göre versin diyeyim ben de sana öyleyse, öperim :)

      Sil
  6. Emeklilik özlemi mi yoksa ?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben emekli ediverdim işte kendimi bir ara, yani memuriyetten emekli, yoksa hayatta yapacak çook iş var, hayatın emekliliği yok :))

      Sil

Ne dersiniz?

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...