İstanbul'da Emeklilik

Orta yaşlarda İstanbullu çalışan kesimin hayalidir, "emekli olup, buralardan kaçmak". Ama genellikle çoluk çocuk sorumluluğundan zordur bunu yapmak ve aslında, belki de en derininde, cesaret ister İstanbul'u başka bir şehirle aldatmak...

Bizde durum tam tersi oldu...Yeni hayatımızla birlikte, yıllarca, hemen her hafta Cuma'dan gidip, pazar akşamı döndüğümüz Sapanca'dan ayrıldık. Ağaçların ilacı, çimlerin gübresi, havuzun pH'ı ve özellikle de çatısından terasına her yeri sürekli bir bebek gibi ihtimam isteyen müstakil bir evin, verdiği zevkin yanında derdinin de bize çok geldiğini gördük. 

Ve fark ettik ki, İstanbul, eğer zaman sorununuz yoksa, çok da keyifliymiş, işte bir tembel'in İstanbul'u...

- Herkesin mesaiye başladığı saatlerde, hele de sabahları, her yer çok sakin; koşmak, sahilde piknik yapmak, alışverişe çıkmak, kitapçılarda uzuun uzuuun ve sayfalarını karıştıra karıştıra kitap seçmek, sinemaya gitmek, her şey ama her şey için...Kuyruk yok, hatta sinemalarda çoğu zaman sizden başka kimse yok (ve indirimli tabii bir de)... Romantizme yelken açacaksınız tüm o ıssız saatlerde...

- Hobiniz mi var, bu ülkedeki tüm malzemeler, konu ile ilgili dükkanların önde gelenleri, sergiler, kurslar, aradığınız her şey, aramanıza gerek kalmayacak kadar sizinle...

- Hava durumu artık stres yaratmıyor sizin için. Karın, yağmurun, sisin hepsinin ayrı bir keyfi var, bir yerlere yetişme telaşınız yoksa...Yağmur sizin için bir fincan çay, kar havuç burunlu bir kardan adam ve sis şiirsel bir doğa olayı...

- Zamanında yeterince gezdiyseniz hava karardıktan sonra, yani içinizde kalmadıysa, orta yaşta çok da meraklı olmuyorsunuz fasıla, bara, diskoya ama lunaparklar, salaş balık lokantaları, gece düzenlenen boğaz vapuru turları kısa aralıklarla tekrarlanan ritüeller oluveriyor işte... 

- Eğlence yerleri dışında, isterseniz pazarlarını da gezebilirsiniz İstanbul'un..Nasılsa artık vakit var, istediğinizi istediğiniz yerden seçmek, taşımak, evde pişirmek için...Ve zaten artık sözlüğünüzde "otopark dolu", "park yeri yok" gibi şeyler yok, her zaman müsait en az bir kaç yer var arabanızı park edecek..

- Alışveriş merkezlerinde geçirecek daha çok vaktiniz oluyor ama, eskisi kadar olmuyor ki giysi ihtiyacınız..Sanki artık kirlenmiyor zaten, ofis mi kirletiyordu ki acaba saçımızı, elbiselerimizi ve ayakkabılarımızı o kadar çabuk?  Üniversite yıllarındaki gibi giyinmeniz yetiyor, o kadar sade, o kadar az çeşitle, ama o kadar da rahat... 

- Trafik sıkışıklığına dair anlatacak çok şey yok...Evet, hala sıkışıyor, hafta içinde de gün boyu, tüm İstanbul bir yakadan diğerine geçip duruyor belli ki, o yüzden trafik vaarrr, hep vaarrr.:((..Ama gün içinde trafik biraz daha az ve sizin sabrınız biraz daha fazla:))

- Dostluklar daha telaşsız, hatır sormalar daha ilgili, merhabalar daha sıcak, gülümsemeler daha beklentisiz...Daha da ne olsun :)) 

İstanbul'u yaşamak, İstanbul'u dinlemek ve görmek insanın ona olan aşkını artırıyor...İstanbul'da özgür olmak, aranızdaki "seviyeli ilişki"yi bir "tutku"ya çeviriyor...Yani "sonuna kadar İstanbul" mu? Belli olmaz. İstanbul'da özgürlük, onu öylece bırakıp, ömrünün kalanında kartpostallarda yaşayıp tarifsiz aşkını, gidebilme cesaretini de veriyor insana...o yüzden belli olmaz, hiç belli olmaz...