Küçük Sığınaklar

Bizim ev pek kalabalık değil, biliyorsunuz. Öyle olunca, salonda televizyon karşısında bir şeyler işlemek mümkün. Mutfakta radyo dinleyerek sebze ayıklamak, öğle üzerleri yatak odasında uzanarak kitap okumak..

Hatta misafirler için yarı boş olarak bekletmeyi reddettiğimizden kendimiz için birer hobi odasına dönüştürdüğümüz odalarımızda oturmak belki de en iyi fikir. Ama insan yine de başka bir yerler istiyor..Dünyadan ve her şeyden kaçabileceği, oradayken sanki evin dışındaymış gibi sessiz ve sakin kalabileceği, ama evin içindeymiş gibi sadece istediği seslere kulak verebileceği..İşte bizim kapalı balkonumuz da bu amaçla döşendi, bu amaçla düşünüldü her şeyi..

Sabahları kahve köşesi aslında, bir de önemli durumlarda fikir paylaşımı, konuşma, danışma, analiz etme vs..Toplantı odası yani,  Banka alışkanlıkları kolay bırakılmıyor:)) 

Akşam saatlerinde müzik dinlerken, masadaki tavana ışık veren abajur sayesinde bir tür müzikhole dönüşürken, daha çok internette gezenin evdekiyle de iletişimini koparmaması açısından hem evde, hem değil, hem orada, hem orada değil bir yer oluveriyor.

Öğleden sonraları, hele de kış güneşi vururken jaluzilerin arasından çizgi çizgi, okumak, kitaptan çok eski günlükleri, notları, not edilmiş dizeleri, özlü sözleri gözden geçirip ne kadar da değiştiğine şaşırırken zamanla, ne kadar da aynı kaldığına insanın 7'sinden 70'ine, hem bu zamanda hem geçmişte, hani bir adım atıverse şöyle gelecekte, bir yerde ama çok başka bir yerde hissedebilmek için kendimizi..Ben evim, odam, koltuğum, her neresi olursa olsun, küçük sığınakları olması gerektiğine inanırım insanın, istediğinde saklanacağı, içinde kaybolacağı, istediğinde şöyle bir derin nefes alıp, gücünü toplayıp tekrar dik durarak hayata karşı kapısından şöyle bütün heybetiyle görünüvereceği..Küçük sığınakları olduğunu bilmesi insanın güç verir diye düşünürüm hep, küçük sığınaklarına insanların saygı göstermesi, sevgi gösterilmesi anlamı taşır benim için..Küçük sığınakları severim ben..