Keçe ile Dans

Uzun zamandır elime almayıp da, şimdilerde elimden düşürmediklerimden bu keçeler..İnceleri yumuşacıkken, kalınları mukavva gibiler ama yumuşak yüzeyleri yine de sıcacık bir duygu veriyor..Keçelerle çalışmak resim yapmak gibi, oyun oynamak gibi, dans etmek gibi..

Televizyonda görüp, formuna vurulmuştum bu keçe sepetlerin. 32 cm. çapında bir daire kesip 7 cm uzunluğunda 12 çentik attıktan sonra kenarlarına, kemer deliği açılan aletle Levent'in açtığı deliklerden de kordon geçirince, "kahvaltı masasına" diye başladığım sepet, bizim günlük "pideliğimiz" oluverdi.

Bir çiçeğin taç yapraklarına benziyor değil mi? Aslında sayı ile yediğimizden ekmek dilimlerini, çok kullandığımız bir şey değildir günlük sofralarda ama, bu şıklığın ve ramazanda pideyi pek de sayarak yemememizin şerefine, her akşam bizlerle artık..Bizim, evin ekmekliğini keçeden kendi yapan dişisinin ve dişisinin kol kuvveti gerektiren işlerini başarıyla yerine getiren erkeğinin ortak üretimi..Gururla kullanıyoruz :))

Az karatavuk-zeytin yani, az kepekli ekmek, az tereyağı...Kahvaltıyı da özlüyormuş insan meğer..Ben bile şaşırıyorum bu aralar kendime..

Sizlere güzel bir kahvaltı manzarası eşliğinde keyifli bir hafta diliyorum.