Dantellerle Buluşma

Dikiş konusunda çok usta olduğumu söylemek zor, ancak bir kaç küçük süsleme yapacak kadar..Dikiş konusunda öğretmenlik yapabilecek diplomaya sahip bir anne için utanç kaynağıyım yani aslında..Ama hiç eğitim almadan bu konuda, sadece genlerden gelenlerle ortaya çıkanlar ancak bunlar işte.. 

Belki sürekli diksem, bu işe versem kendimi tamamen olacak bir şeyler de, ben sıkılıyorum, çok uzun süre aynı konuda, aynı şeyle ilgili çalışmak bana göre değil. Bir pişirdiğim yemeği bile tekrar pişiremiyorum ki dikişte o sabrı gösterebileyim..

Ham dantel, kurdele vs. hem de böyle danteller dikilmiş havlular satan bir hanım gaza getirdi beni aslında..Havluların üzerindeki dantellerden satıp satmadığını sorduğumda, yurt dışından geldiği için elinde fazlasının bulunmadığını söylemesiyle, sadece kadınların bildiği ve sadece birbirine karşı kullandığı o kurnaz oyunu oynadığımızı anladım, anlamamış gibi yaptım. Sonrası? Sonrası doğru Eminönü..Almayanı dövüyorlar orada bu "ithal ve nadir bulunan" dantellerden..

Bir kaç metre dantel, bir kaç havlu..Aldım, diktim, süsledim..Karşısına geçip seyrettim ve şükrettim. Hala kafamın çalışmasına, İstanbul'u tanımama, elimden bu kadarcık da olsa dikiş gelmesine ve hayatım boyunca sadece ve sadece nefsim için başka birisini kandırmaya kalkışmayan içimdeki o saf kız çocuğuna..

Saflığını kaybetmeyen, kaybetmemek için direnen herkese sevgiler...