Boş

Zor zamanlardan geçiyoruz, çok zor..Ne zaman biraz rahatladık sansak, biraz gülümsemeye çalışsak, boğazımıza düğümleniveriyor, acılarla savruluyoruz, ölümleri 7 gün 24 saat duydukça, dinledikçe, izledikçe, yaşadığımızdan utanıyoruz..Boş geliyor her şey, boş..

Bu kış güneşi, ruhumuzu ısıtmıyor işte..Bizim buralarda güneşin sıcaklığını bedenlerinde hissedenler kendini denize atıveriyor hala serinlemek için, ama yürek yangınını serinletir mi hiç soğuk sular?

Evi güllerle beziyorum, eşyaların, örtülerin, şunların bunların yerlerini değiştiriyorum, ama ruha ferahlık vermiyor ki mekandaki değişiklikler böyle zamanlarda.. 

Hazır aldığım bir şeylere eklemeler yapıyorum, kendi dokunuşlarımı katıyorum işte, dikiyorum, oyalanıyorum, ama acı büyüdükçe çıkmıyor ki akıldan öyle el işiyle, dikişle, nakışla..Bebek dikmeyi öğrenmeye çalışırken bir yandan, bir yandan da utanıyorum saf bebeklerime bu kirli dünyada yer açmaya çalışmaktan ve kendi saflığımdan korkuyorum..Gül işliyorum masa örtülerine, kan damlıyor gül goncalarından, iğneyi tutan parmaklarımdan, daha dün gülen, söyleyen, umut eden insanların yüzlerinden..Saksı boyuyorum bir yandan da, renkler koyu, renkler soluk, renkler renksiz bu günlerde, boşuna gayret..

Yemekler pişiyor, yemekler yeniyor, tadı acı, kokusu ekşi, doyurmuyor, acıktırmıyor, kandırmıyor..Kitaplar okunuyor, dergiler, gazeteler, nelerden bahsediyorlar, kimlerden, hangi günden, neden? 

Kullanılmayanları ihtiyaç sahipleri ile paylaşmalı, kış gelmeden kışlıkları kışı bizden soğukta geçirenlere ulaştırmalı, ama bu kış her kıştan daha mı soğuk geçecek, yüreklerimiz de mi donacak bu kış, bekliyorum, korkuyorum..

Bir şeyler paylaşmak için klavyeyi önüme çekmek boş geliyor böyle zamanlarda, net üzerinden çene, acı, bilgiçlik yarıştıranlara göz atmak boş, boş geliyor bakmak, görmek, durup düşünmek..Ama tırnaklarını yaşamın etine geçirmeli insan, biliyorum. İnadına ayağa kalkmalı, acıyı da sevinci de "bizim" saymalı, ağlamalı önce, sonra bir bulutun ardından gülen bir güneşle ısınıvermeli ıslak yanakları ve gülümsemeli, tarif edemediği acısını tarif edemediği bir umuda çevirip, derin bir nefes alıp doğrulmalı..Umut dışında, yaşamak dışında, iyi günler için çabalamak dışında her şey boş, biliyorum..