Dantel Kase- En Zarif Hobilemecelerden Biri

Böyle bakışıyoruz dantel kasemizle işte kuruduğundan beri..

Kış akşamları gelip, televizyonu diziler basınca, en güzeli gecenin sessizliğini üretime ayırmak..Ben hobi odamda beyaz masamın başında, hemen yandaki eşimin hobi odasından uçak maketini zımparalama sesleri ve bu seslere karışan eski bir Sezen Aksu şarkısı, dışarıda rüzgar sesi, eve yayılan çay kokusu..Klasik, sıcacık bir kış akşamı işte bizim için..Sevgili Beyza'nın "Dımtıslı Haller"de dediği gibi  belki de müziktir bu sıcaklığın sebebi, ya da evdeki sıcaklıktır müziğin hoşumuza gitmesine sebep? 

Ve kış erken geldiğine göre, klasik kış akşamı formatına geçiş de hızlı oluyor bu yıl. Hatta biraz daha soğursa havalar, canım ıhlamur falan da çekecek akşamları el işleriyle uğraşırken..

Daha önce dantel fanus yaptığım gibi, bu sefer de kase yaptım, ekmeklik belki, belki yer fıstığı kasesi, bu tarz bir şeyler için işte..Paşabahçe'de gördüğüm, daha önce kola ile deneyip başaramadığım bu eski dantel örtülere şekil verme işinde beyaz tutkal, tam da aradığınız çözümü sunuyor..Şeffaf, sert, pratik..

Nereye örteceğimi bilemediğim için bir kutu içinde bekleyen bu örtüler bu halleri ile nasıl da kimlik değiştiriyorlar? Ellerimin arasında tutkala bulanmış annemin hatırası bir örtü, fonda 80'lerden bir şarkı, masada buruk kızıl bir çay, yoksa asıl ben mi şekil değişiyorum? 

Olacak mı, olmayacak mı, boşa mı gidecek emekler, kullanılamayacak bir şey mi çıkacak sonuçta merakı ile...Ama oldu, yine oldu işte..Ellerimin arasında kimlik değiştiren bu örtü, bitirip bir kenara koyduğum kim bilir kaçıncı elişi, benim işte..

Önümüzdeki günler de kapalı olacak gibi..Zaman üretme zamanı artık hepimiz için..Kim bilir her birimiz birbiriyle yarışacak neler neler çıkaracağız bu uzun gecelerde?

Boş durmayı sevmeyen herkese sevgilerle..

Not: Bu sefer tuttum kendimi, kurdele, boncuk, şu, bu, hiç bir şey eklemedim..İyi olmuş mu sizce? Eksik mi bir şeyler yoksa, eklesem mi ki bir şeyler?