Duvar Kağıdımız

Ne zamandır istiyordum şöyle güzel bir duvar kağıdım olsun televizyonun arkasında diye. Sonunda bu bütün desenli olanı görünce, ketene benzer görünümü, kumaşa benzer dokusu ve nasıl oluyorsa parladıkça vizon rengi koltuklara yakışan gri desenleri ile çok beğendim. Şerit şerit yapıştırılıyor, ama desenler birbirini tamamlayarak tek parça gibi görünüyor. Artık desen mi, doku mu, bu koleksiyonun adı mı (provence) çekti beni bilmiyorum mağazada ama, evde uygulandıktan sonra, iyi ki de çekmiş dedim.

Bu arada, tam köşeye de metal profil yapıştırıldı, zamanla kağıt kalkmasın diye, yalnız bu da acayip şıklık verdi. Böyle bir uygulamayı ben de öğrenmiş oldum bu arada.

Bu mumluk, kandil görünümü ve siyaha yakın kahverengisi ile kağıdımın tam önüne tam uydu, (tam tam gibi oldu bu kadar çok tam deyince, taam, taam :)

Bu da duvar kağıdının artanını kullandığım melekli abajurum yine. Ne yapayım, sizlere göster göster doyamıyorum, ben de her sabah okşuyorum tombiş melekleri zaten, yakında canlanıp, dile benden ne dilersen, diyecekler sanıyorum :)

 Zara'dan aldığım patchouli kokulu lüle taşı meleği tv ünitesine astım. Daha çok dekor amaçlı gibi oldu, burnunuzu sürtmeden koktuğu anlaşılmıyor pek :)

Aynı setten çıkma koku kesesi. Sprey kokuyu üzerine sıkıp duruyorum. Yanındakiler de Boyner'den bardak altlıkları. Taş gibi bir malzemeden olduklarından benim venge sehpayı çizdiler, o yüzden öyle süs gibi duruyorlar, biz ahşap hasır başka bir şeylerle idare ediyoruz. Ama görüntülerine diyecek yok, çok güzeller, dantel gibi.

Bu bakır kase de ortada sehpanın üzerinde duruyor. Bir reprodüksiyon, orijinali Ankara Etnografya Müzesi'ndeymiş, ben Lebriz'den almıştım. O zamanlar bunu kenarlarındaki üç kulptan ateşin üstüne asar, çorba pişirirlermiş, bizimki ateş üstünde değil, kumada çanağı artık.  Sırtında halka olan kadıncağızların da kanatları var, yani bunlar da uzaktan kumandalarımıza kol kanat geriyor bir anlamda. Gersinler gersinler, peki :)