Küçük Şeylerle Mutlu Olmam Ben

Kadın çayından koca bir yudum aldı, denize baktı şöyle bir, güneşin ısıttığı saçlarını eliyle düzeltip, yanına eğildi, "hayatımın en güzel anlarından biri "dedi.. Adam güldü, "ne küçük şeylerle mutlu oluyorsun" dedi.."yok" dedi kadın, "asla, asla küçük şeylerle mutlu olmam ben. Büyük şeylerin peşindeyim hep ve bunlara sahip oldukça, daha da fazlasını isterim.."

"Şu an, burada oturacak sağlığımın olması bu anı hayatımın en güzel anlarından biri yapıyor işte, hasta yattığım günleri düşününce bu anın kıymetini bilmemek mümkün mü? Şu çayı içebilecek sağlığımın yanında, bir de bu çayı alabilecek param var cebimde, mutlu olunmaz mı buna? Başımı kaldırınca denizi görebiliyor gözlerim, burnum kokusunu alabiliyor, küçük şeyler dediğin hayatımızı zenginleştiren bu duyularımız olabilir mi hiç? Yılın neredeyse 250 gününü yağışsız geçiren bir şehirde yaşıyoruz, bütün sıkıntılarına rağmen sırf bunun için bile sevilmeye değmez mi İstanbul? Yağmurlarında ıslanan saçlarımı güneşlerinde ısıtırken, saçlarımın olduğunu bir defa daha fark edip, buna sevinip, saçlarımı sevmişim, az mı? Deniz kenarında bu çayı içerken aklımdan derlerim geçmiyor da, bir sonraki bardağa limon atsam mı diye düşünebiliyorsam, büyük şey değil mi bu zenginlik? Hepsinin üstüne, sen, hayatımı paylaştığım sen, seninle birlikte içtiğim bu çay, her şeyin, en fazlanın da fazlası, hayal edilemeyecek kadar zenginlik değil mi?" 

Değil mi?