Tükenmek

Çalıştığım dönemlerde fark etmiştim ki, sürekli bir şeyler almak gerekiyordu, bunun için de çalışmak..Ya da çalışmak gerekiyordu ya zaten, hazır çalışırken de bir şeyler almak..Her şeyde ne çok ayrıntı vardı, farklı farklı ürünler çıkıyordu ve gündüz başka, gece başka işte çalışsa insan, yine de yetişmesi zordu alınacaklara..

Sonra bir gün, tüketmek için çalışmaktan vazgeçtik..Elimizdeki kadarıyla tüketme yolunu seçtik ve baktık ki, tüketilecek şey o kadar da çok değil, eğer önceliğiniz tüketmek değil üretmekse..Gününüzün büyük kısmını "AVM'den alınacaklar" ile değil "insanlara verilecekler"i düşünerek geçiriyorsanız, zaten önceliğiniz de para olmuyor, gezdiğiniz yerler de AVMler..Farkına varmaya başlıyorsunuz ki, çocukluğunuzdaki o "mahrumiyetlerle" geçen hayatın sadeliğmiş insana tek gereken..  

Her odaya televizyon gerekmezmiş mesela, her odaya tv yayını, beyazlara inci beyazlığı veren deterjanla, renklileri daha parlak yapan deterjan aynı olunca da küsmüyormuş çamaşırlar..Buzu veren, saati gösteren, yok yok hatta alışveriş listesini gösteren buzdolaplarının her gün bir yenisi de çıksa, sonuçta hepsi aynı soğutuyormuş bir şişe suyu...

Halı şampuanı, yer şampuanı, tekstil şampuanı, mutfak temizleyicisi, banyo temizleyicisi, fırın temizleyicisi,ankastre temizleyicisi, onun temizleyicisi, bunun temizleyicisi...Arap sabunu bunların hepsini yapabiliyormuş meğer..Bir şişe elma sirkesinde bulaşık makinası parlatıcısındaki ışıltı, yağ çözücülerdeki maharet, çamaşır suyundaki dezenfektan gizliymiş meğer..

Otuz altıncısı aramıza daha yeni katılan ayakkabıların hepsinin yerini rahat bir spor ayakkabı tutarmış, "grinin elli tonu" paltolarla uzunlu kısalı o montların yerini hafif bir rüzgarlık...Alüminyumundan çeliğine geçer geçmez teflonuna atladığımız, seramiği daha sağlıklı derken, dökme demirden toprağına her ay bir yenisi "daha sağlıklı" icat edilen tencerelerin hepsinde aynıymış makarnanın tadı...

Yılda bir belki kullanılan saç şekillendirme şeyleri, kahveyi hiç bir zaman ocakta kaynayan su ısısına getirmeyi beceremeyen kahve makinaları, fırın varken neden ihtiyaç duyulduğu bilinmeyen mikrodalgalar, bin beş yüz parçasının her kullanımdan sonra yıkanmasının zorluğu sebebiyle uzun süredir kutusunda inzivaya çekilen mutfak robotları, ekmek makinaları, narenciye sıkacakları, ekmek kızartma makinaları, yumurta pişirme makinaları, onun makinası, bunun makinası, raflara-dolaplara yükmüş sadece...

Evde şöyle bir tur atın dolapları, çekmeceleri hızlıca açıp kapayarak, göreceksiniz bunca yıllık çalışma nelere gitmiş, aslında bunlar için miymiş o emekler? "çalışıp para kazanmalıyız ki daha çok alalım" derken "daha çok alalım ki, çalışıp para kazanalım"a mı dönüşmüş hayatınız?

Bu tüketim yarışında kazananı görmedim ben...En zenginin en zengini var, en büyük evin daha büyüğü..Ama mutluluk, herkesin yüreği ölçüsünde, sevdası ölçüsünde, herkesinki büyük...Tüketimde yarışmanın sonu yok, sevgide ise zaman öyle kısa ki...