Durmak Yok, Yorulmak Yok

Biraz gittim, ilham perimi biraz dinlendirdim, aklımı, fikrimi, biraz nadasa bıraktım...Bu işlere el sürmedim ama, ne bilgisayardan alabildim gözümü, ne televizyondan...

Tarihi günler yaşanıyor ülkemde, ama ben umutluyum, "su yolunu bulur" derler, hep buldu, hep bulur gerçekten de...Filmin sonunda hep iyiler kazanır, akıl, mantık, vicdan, dimdik ayakta durur her türlü fırtınanın, boranın ortasında ve güneş doğar yeniden, hayat devam eder...Minik çiçekler açar ezilmiş çimenlerin arasından..."Dünyayı güzellik kurtaracak", inanırım ben buna..Hoşgörü, empati, anlayış, her yarayı sarar, iyileştirir..Bu yüzden durmak yok, yorulmak yok, hayata katılacak her yeni güzellik, bir yerlerde bir şeyleri yerinden oynatabilir, biliyorum..Karamsarlık yok, küsmek yok, iyi düşünürsek, iyi şeyler gelir başımıza, inanıyorum..Konuşursak anlaşırız, bakarsak birbirimizin gözlerine, birbirimizden hiç de farklı olmadığımızı göreceğiz, az kaldı buna, bekliyorum..

Bu inançla devam edeceğim paylaşımlarıma..Bisiklet kullanır gibi, "pedalı çevirmeyi bırakırsam düşüveririm" diye her gün yeni şeyler üreterek, yaratarak devam edeceğim, ben de kara bulutlara, bezginliğe, üzgünlüğe direneceğim bu yolla...Biliyorum herkesin aklı karışmış durumda, halsiz, yorgun, canı sıkkın herkesin..Belki sizlerden birilerinin içinde bir şeyler kıpırdatırım yeniden, belki gülümsetirim bazılarınızı yaptıklarımla, anlattıklarımla, işte odur zafer benim için..Gülücük bulaşıcıdır çünkü, bir evden bir mahalleye yayılır, bir mahalleden bir kente...Haydi o zaman, çok işim var benim, anlatmaya başlayayım...

Tarif kutusu fikri sevgili Dolunay'dan..Gerçekten "tarif defteri"nden çok daha pratik. Hay aklıyla bin yaşasın, buradan bir kez daha teşekkürlerimi ve sevgilerimi gönderiyorum kendisine bize verdiği bu harika fikirlerin tamamı için...O yeğeni için nefis bir kutu yapmıştı, ben de şeker ve kolesterole büyük bir savaş açan ve bu uğurda bu yaştan sonra tüm mutfak alışkanlıklarını değiştiren annemiz için yaptım bu kutuyu. 

"Yeni Kemik" diye bir renkle boyadım, warm white'ın biraz daha kremi, çok hoş bir renk..Kutunun kenarlarında yeşil, üstünde ise yine bu kemik renginden stencılla desenler yaptım.

 

Pirinç yerine bulgurlu, kırmızı yerine beyaz etli, hepsi az zeytinyağıyla pişen, tuzsuz, salçasız yemek tariflerini de, "silinip silinip kullanılsın yıllarca" diye pvc ile kaplatıp kutunun içine yerleştirdim. Tabii yeni tarifler için de boş olanlarından da biraz ekleyerek içine...

Kapağın alt kenarına bir de kurdele bağlamadan edemedim...

Resimdeki kız, sevgilisini besliyor, pek çoğumuzun her gün defalarca yaptığı gibi...Onun için çok sevdim bu resmi ben, çok yakıştırdım tarif kutusunun kapağına.. Kapağın ortasına yapıştırdığım dekupaj resminin etrafını resmin rengine benzer yeşil bir renk karşımı ile boyayıp stencılla kutunun üstünü doldurdum. Bu yöntem iyiymiş, aklınızda olsun, dekupaj kağıdı ile boyanın birleşme yerlerini de gayet güzel gizliyor..Şşşşt, ama aramızda kalsın, ööyle yaymayın ortalıkta:))