Hobilemece'nin Meşhuuur Eskitmelerinden, Paslı Fener

Nasıl geçiyor günleriniz? Sizler de benim gibi yazın bitişi ile başlayan indirimlerle sarhoş musunuz? Çalıştığımız günlerdeki rahatsız, dar, sıkıcı, renksiz kıyafetlerin yerine yeni bir şeyler koymak için doğru zamanlar bunlar ve kaçırmamak lazım.."İstanbul'un sıcaktır sonbaharı nasılsa" diyerek, "Allah ömür verirse seneye yazı da görürüz belki" diye umutlar besleyerek, bir kaç parça ile mutlu olmak lazım.. 

Ama o arada çalışmak da lazım, mesela şu eskitme işine eğiliyorum bu aralar, herhangi bir amaçla değil, sihir yapar gibi, sonunda çıkacak sürprizi merakla bekleyerek, çok ama çok da eğlenerek.. 

Bu pek de güzel olmayan feneri, haydi itiraf ediyorum korkunç feneri, "nasılsa eskiteceğim" diye aldım, rengini çok da umursamadan..Bana bizim zamanımızdaki devlet okullarında, devlet hastanelerindeki yarısı beyaz, yarısı gri o kasvetli koridor duvarlarını hatırlattı, ama neyse ki, kurtaracaktım ben onu, "pis-paslı-eski-püskü" yapacaktım ama, kurtaracaktım.. 

Ve eskittim..Önce kahverengiye boyadım, sonra terra-cotta ile, sünger ponpon fırça marifetiyle tabii yine, minik minik darbeler, üstüne oksit sarı ile dokunuşlar..Sıcak beyazla biraz daha gezinti tüm bu renklerin üstünde...Ne çok renk birikmiş zamanla evde, bunları kullanmak için de iyi bir bahaneymiş bu eskitmeler meğer..

Ve mat vernikle son nokta..İnsan dokunursa eline pas bulaşacak sanıyor, koyduğu yerde pas lekesi kalacak gibi..Görmüş geçirmiş bir fener oldu bu, gencecik ama tecrübeli..

Yarına yine bekliyorum, daha temiz bir eskitme var bu sefer, mavi-beyaz..