Güllü Kahveler

Yok yok, sadece ikram güllü, yoksa kahveler damla sakızlı, çikolata bitter, sohbet koyu...

Bir eşle sohbet, koyuysa, tatlıysa, laf lafı açıyorsa, suçlamadan konuşuluyorsa, aşağılamadan hatırlatılıyorsa, alay etmeden ikaz ediliyorsa, yaftalamadan öylece kabul ediliyorsa, alışkanlık yapıyor. Ve bu alışkanlığın bazı ritüelleri oluyor, çay saati gibi, kahve keyfi gibi, çekirdek çitlemek gibi, belki de çorba içmek gibi...Ve yanınızdaki eşinize olduğu kadar, birbirinizi hala tanımaya devam ettiğiniz ve birlikte gelişmenizi sağlayan sohbete saygı duyduğunuz kadar, o ritüeller de saygı gerektirir.

İşte bu tepsi ve tepsi örtüsü o amaçladır. Yıllar önce desenine vurulup aldığımız bu ikili fincan takımını (yoksa aynı desendeki kutusuna mı vurulmuştum ben?), eşimin bana çikolata getirdiği bu gümüş tepsi ile kullanıyordum zaten..Yıllar önceden kalma bir heyecan, heves, umut, belirsizlik, belki de korku taşıyan bu tepsi ile..Şimdi bir de fincanların deseninde ve renklerinde keten tepsi örtüsüyle tamamladım. Ketenden diktiğim örtünün kenarına iki sıra da dantel diktim. Güller yine rokoko, çok seviyorum, çok kolay ve hoş geliyor bana rokoko güller..Elişi dergisinin 2011 Ocak-Mart sayısından...

Şimdi durun, sohbet kaçacak, kahveler soğuyacak, her sohbetimizde beni bir defa daha şaşırtmayı, kendisine hayran bırakmayı ve en yeni esprileri ile güldürmeyi başaran artık orta yaşını geçmeye başlayan delikanlım, balkonumuzdaki kahve köşemizden seslenecek şimdi, bana müsaade, gitmeliyim...