Nostalji Köşesine Nostaljik Örtü

Eski aile fotoğraflarını astığım köşeyi hatırlarsınız. O, ailenin yeni kuşaklarının bazılarının adını bile hatırlamadığı insanlar, en azından evin salonunda baş köşede anılmayı hak ediyorlar bence...En azından bunu borçlu olduğumu hissediyorum. Mezar yerlerini bilmediğim, mesafelerden dolayı gidemediğim, anne, baba, hala, amca vs. sıfatları dışında huylarını, zevklerini, hayallerini, ümitlerini hiç bilmediğim, çoğunu karşı komşudan bile daha yüzeysel tanıdığım tüm bu eski insanlara... 

Salonun genelinde pek örtü kullanmadığımdan bu köşede de bir şey yoktu ama, bu köşenin ruhuna uymadı pek o "minimalizm". Hep bir şeyler arıyordu gözüm o duvar rafının üstünde. Sonunda bir parça ketenin kenarlarına dantel geçirdim, rafın ölçülerine tam uygun bir örtü hazırladım. 

Renkler ise, bana hep çocukluğumu hatırlatan o bordo-kırmızı-turuncu arası renk, salça rengi gibi, koyu somon gibi, adını anlatamadığım ama benim yaşımdakilerin mutlaka hatırladığı o renkler.. 

Motifler Elişi dergisinin 2010 Ekim-Kasım sayısından..Tabii küçük örtüme motiflerin birazını kullandım, fotoğraf dışında göz kamaştıran bir şey olmasın istedim bu köşede :))

Yapraklar balık sırtı, papatyalar rokoko..Bildiğim teknikler değildi, okudum, denedim, öğrendim..İnanın örtünün dikişi işlemesinden uzun sürdü..Olsun, evimin bayram hediyesiydi bu, değdi...