Yine biten bir çalışma..Yeni biten aynı zamanda..Yine işleme, yine hardanger..Yine o bildik tonlardan, toprak kokululardan..Üzerindeki her renk çiçeği mütevazılıkla ortaya çıkarıken kendisi geride duran, ama asıl kendisi göz alan o toprak tonlarından..
Ortaokul yıllarından kalma bir anı, antika, sıçan dişi miydi? Adını bilmiyorum, ben unutmuşum üzerinden yıllar geçmiş, parmaklarım hatırladı..Yaş aldıkça artık unutan akıl, hatırlayan diğer duyular mı oluyor acaba?
Evet, toprağa toprak karıştırdım yine, kendimi, geldiğim ve gideceğim toprağa buladım, hangi renk çiçek açacaksam bu bahar, biliyorum, toprağım iyiyse, tomurcuklanacak yine..
Tam benim renklerim. Harika olmuş Elifcim. Çok beğendim.
YanıtlaSilİyi günlerde kullan.
teşekkürler, amiiin..
SilNefis olmuş örtü yine :) Harika, nasıl da muntazam, mis gibi -yine- :)
YanıtlaSilBenim de aklımın bilmediğini ellerim bilir :) F klavye yazarım ben, harflerin yerini say desen sayamam ama ellerim ezberden yazar işte, hem de konuştuğumdan, düşündüğümden de hızlı...
O zaman ne diyoruz şekerim :) "Üreten eller(imiz) dert görmesin!"
ve hatırlayan..Belki de o yaşlılık günlerinde en çok onlara ihtiyacımız olacak değil mi? Elimiz kolumuz sağ olsun..
SilMaaşallahınız var harika bir çalışma olmuş.
YanıtlaSilElinize emeğinize sağlık
http://esmaenes.blogspot.com.tr/
teşekkür ederim.
Sil