Böyle sıcak günlerde, güneşin o en kızgın saatlerini evin kuytu ve gölgelik yerlerinde geçirirken seviyorum bir şeylerle oyalanmayı..Boş duramıyorum zaten havalar nasıl olursa olsun..Ama böyle zamanlarda kendim için, sadece kendim için bir şeyler yapmayı seviyorum en çok da..Misafir geldiğinde kullanılmayacak, içine bir şeyler konulmayacak, bir ihtiyacı gidermeyecek, sadece ve sadece kendim için, ruhumu okşasın diye, gözüme hoş görünsün diye, sadece kendime...
Aslında sandık kullanacaktım ama, böyle bir mdf panoyaymış kısmet..Güzel bir resim, biraz tahtadan çakılmış görüntüsü, biraz eskitme, ve panoda yazıldığı gibi, bolca da "şükür"..Sıcağa, soğuğa, bunları hissetmeye, bunlardan korunabilmeye, elimle bir şeyler üretebilmeye, bunları paylaşabilmeye..Şükür, çok şükür..
Şükreden bir kalp, şükreden bir dil. En büyük zenginlik bu olsa gerek. Ne mutlu sana. Kalp güzelliğine de, resimlerdeki zevkine de maşallah :)
YanıtlaSilteşekkür ederim, ama utanıyorum, konuyu değiştirelim lütfen :))
SilŞükür Elifciğim !
YanıtlaSilEn çok da bu ülkede yaşayıp da henüz akıl sağlığımızı koruyabildiğimiz için şükür !
bu şartlarda ölmeden uyanabildiğiömiz her güne şükür, hepimize sabır versin Allah..
Sil