Uçmayı tam da öğrenmişken, unutmuş gibiyim. Hem yaşamak arzusuyla dolu, hem de vazgeçmiş gibiyim. Ayın ilk haftalarında yaşanan hızlı ve kabus gibi gelişmeler, her şeye, bildiklerime, inandıklarıma, yaşadıklarıma biraz da uzaktan, şöyle tepeden, kuş bakışı bakmama sebep oluyor bu aralar.
Ütü yapıyorum mesela, "üç günlük dünya, insan ütülü çarşaflarda yatmalı, kraliçeler gibi koton saten çarşafların ipeksi serinliğinde uyumalı, beyaz masa örtülü sabah kahvaltılarına uyanmalı" diyorum kii, tam o sırada içimden başka biri sesleniyor, "üç günlük dünya, ütülü çarşaf olsa ne olur, olmasa ne olur..Vücudunu saracak o iki metre bez böyle göz açıp kapayıncaya kadar çıkıverecekse karşına, çarşafınla yastığın takım olsa ne olur, olmasa ne olur..." Bir an boş bulunup içimi sarıveren yaşama umuduna kendimi her kaptırışım, gidene üzülmenin yanına takılıvermiş o korku ile, "o kötü gen mirası sebebiyle taşıdığım kanser riski" aklıma geliverdiğinde kendimi o yatakta, o hortumlar arasında görüvermemle son buluyor... Ne buradayım yani bu aralar, ne orada...Ama...
Ama...Yapacak bir şey yok, insanız işte...Cahiliz, benciliz, korkağız, şımarığız...Yaşayacağız, sabredeceğiz, doğduğumuz gün ölmeye başlamış olduğumuzu fark ettikçe daha sıkı sarılacağız bu güne, daha çok yarına hayaller kuracağız..Uçacağız, konacağız, koşacağız bu bitiş çizgisini görmediğimiz yarışta, çaresiz seveceğiz hayatı..çaresiz...
Maalesef öyle yaşamaya mecburuz nefes alıp verdikçe...
YanıtlaSilBende babamı kaybettiğimde aynı şeyleri hissetmiştim arkamdaki dağların yok olduğunu sırtımı yaslıyacak yer bulamamıştım sanki ama yaşıyoruz nasıl olduğunu bilmesek de Rabbim geride kalanlara sağlık versin gidenlerinde mekanlarını cennet eylesin günahlarını affeylesin inşallah...
Hayat böyle bir şey işte. Çok güzel anlatmışsın. Üstüne ne denir? Benim de halamın oğlu 10 gündür hastanede. Şimdilik ilaç kullanıyor, sanırım haftaya ameliyat olacak. Beyinde tümör... Akciğer metastazı olduğu düşünülüyor. Genç ve 1 oğlu var. Çok üzgünüm ama buna rağmen acıkıyoruz, kız kardeşlerden biri kendi çocuklarının başına, başka bir ile gitti. Diğer kız kardeş Antalya ile Afyon arasında mekik dokuyor. Halam henüz her şeyi bilmiyor. Falaaan filan. Bu ağır atmosfere rağmen aynı hastanede çalışıyorum ve gün boyu telefon görüşmeleri yapıyorum, iş yüzünden kızıyorum, seviniyorum, endişe ediyorum, öğlen acıkıyorum, komik şeyler oluyor gülüyorum...İnsani devinim devam ediyor. Hayat hakikaten çok garip...
YanıtlaSilYaşam içinde gelgitler yaşamamız öylesine normalki bazen hayati önem taşır bazende sadece gereksiz zaman kaybı gibidir.bu ama önemli olan an'ı yaşamayı hissetmekten vazgeçmemeliyiz çünkü bir daha ele geçmiyor.Hayat acısı tatlısı kaybı kazancı bir bütün içinden birini yada birkaçını seçme şansımız yok. Selam ve Sevgiler
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilHiç ölmeyecek gibi bu dünya için, yarın ölecekmiş gibi öbür dünya için yaşamak lazım.
YanıtlaSilO ihtimali, o genin varlığını avantaja çevirmek mümkün. Bilen, durumunu takip ve kontrol altında tutarken, bende o gen yok diye rahat gezen aniden gidebilir.
Diğer taraftan, hiç bir konuda işi abartmamak en doğrusu. Mesela ne titiz temiz insanlar bilirim, son zamanlarında en istemedikleri hallerde kaldılar.
Allah sabır ve güç versin, en iyi ilaç zaman.
Sevgilerimle
'kul plan yapar kader gülermiş'
YanıtlaSilbence hayatın özü kabullenerek yürümek'
söyledin de yaptın mı dersen,ahhh nerde?hepimiz yüreklerimizi ferahlatma derdindeyiz.
cancağazım,ne desek boş,belli ki o yollar yürünmeden anlaşılamıyor:(
Yaşamdaki kayıplarımız moralimizi bozuyor. her ölüm erken ölümdür. başınız sağ olsun.Ne yaparsak yapalım yaşam devam ediyor.Üzülmeyin desem de içinizdeki yaşadıklarınızı en iyi siz bilirsiniz.Sabır.
YanıtlaSilHayat acısıyla tatlısıyla devam ediyor.Beş yıl önce kardeş acısı yaşadım.Hiç bir şeye benzemiyor acısı.Bazen rüyamda görüyorum rüya mı hayal mi bilemiyorum.Gülüyorum bazen aklıma düşüyor.İmtihan dünyası ne diyebiliriz ki. Allah çekebileceğimiz dertler versin.Çok güzel söylemişsiniz çaresiz seveceğiz hayatı...
YanıtlaSilHayatın her dakikası layıkıyla yaşanmalı bence. Evet 3 günlük dünya ve gidilecek yer belli. Ama vücut, ama ruh en iyisini yaşamayı hak ediyor. Ütülü saten çarşafları, iyi demlenmiş bir bardak çayla keyif yapmayı, uçan martıları doyasıya seyretmeyi, acele etmeden herşeyin tadını çıkararak yaşamayı hak ediyoruz. Her anını dolu dolu yaşamayı hak ediyoruz.Ve eğer olur da bir gün başımıza gelirse ( dilerim kimseye vermesin ), o hortumlarla yatarken keşkelerimiz olmasın.
YanıtlaSilBu dönem, bu gelgitler sürecek bir süre. Alışmak hiiiç kolay değil ki alışmıyorsun zaten. Sadece öğreniyorsun bununla yaşamayı. Bunu acı duyarak değil de mutlu olarak yapmayı öğreniyorsun.
Kucak dolusu sevgiler..
Bu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilAllah size sabırlar versin başka acılar yaşatmasın,sizi sevdiklerinize sevdiklerinizi size bağışlasın dualarımla yanınızdayım.sevgilerimle...
YanıtlaSilelifcim bir dua var,,,bunun ne oldugunu gec anladim
YanıtlaSilallahim yasama gucu ver..iste suan icinde bulundugun durum bu
kac yasindasin bilemiyorum,,evliisin,,onu anladim
ama cok gencsin muhakkak
gecicek bu gunler...inan gecicek
hayattayiz,,bizi sevenlerimiz var
onlar icin ..kendimiz icin...sen utunude yapican,,cayinida icicen
alisveriste yapican,,,bir muddet sonra
beni daha iyi anliyacaksin...dualarimizda yasiyacaklar
seni opuyorum...sevgilerimi birakiyorum
Elif'ciğim bilgisayarım bozuk bu maili komşumun bilgisayarından yazıyorum seni çok merak ettiğim için bakmak istedim.Seni o kadar iyi anlıyorumki bu günleri bende yaşadım inan hala kabullenmiş değilim acıya insan alışıyor ama her geçen gün büyüyen özlemin çaresi yok:(((annem öldüğünde hayli yaş almama rağmen hala çocuk olduğumu anladım.Birden büyümek insanı çok yoruyor,ama hayata bir şekilde devam etmek zorundayız.Tekrar başın sağolsun Allah dayanma gücü versin.
YanıtlaSilSevgilerimle..
Bizi ayakta tutan da bu.
YanıtlaSilİnadına inadına yaşamak!
Allah güç versin,dayanma gücü versin ki sevdiklerine sıkı sıkı sarılabilesin.Evladına eşine ve diğer sevdiklerine...
Unutulmayacak ama alışacaksın bir zaman sonra . Şimdi daha çok erken ama bir gün bir gün...
Öpüyorum seni akıllı kadın ♥
Hayat işte sürekli gelgitler yaşıyoruz, sürekli endişeleniyoruz ,onun bunun söylediğini içimize günlerce dert ediyoruz...Ben böyleyim en azından...Ama yaptığım en iyi şey benim güzel yürekli arkadaşım, endişelerimi mutsuzluklarımı unutmak için kendime hep iyi telkinlerde bulunup,hobilerime veriyorum kendimi ya da atıyorum kendimi dışarı huzur bulacağım biryerlere gidiyorum...Bir çeşit Polyannacılık yani.Benim başıma gelse hala oynarmıyım bu oyunu bilmiyorum...Yazarken bile acı çekiyorum şu an. Tanrım acını hafifleetmene yardım etsin canım,annecin de yerinde rahat uyusun artık...Sevgilerimle...
YanıtlaSilBabacığımın rahmetli olalı 2 sene oldu elif. 18. Nisan. İnsanın dayanağı, çınarı.... Tevekkül demek Allahtan gelene razı olmak demek. Bende öyle yaptım. Hep kötüsünü düşündüm. Ya bu halde yaşasaydı. Ya çok çok acı çekseydi. Yemeseydi, içmeseydi. Onlar içinde bizler içinde çok zor olurdu. Bakmak değil söylediğim seve seve bakardık ama onları bu halde görmek çok zor. Böyle olanlarda var muhakkak o yüzden herşeyin daha kötüsünü düşünüp tevekkül etmek. Rabbim herşeyi kararlaştırıyor. Allah onların acısını unutturacak dert vermesin kimselere. O yüzden bol bol dua et, Allahım cennetine alsın, hergün fotoğrafına bakıyorum ve canım babam deyip dua ediyorum. Ben nerede çiçek, böcek gördüysem bol bol fotoğraf çektim. Bana ilaç gibi geldi. Sonra hobilerimiz gerçekten hem dostlar kazandık hemde acılarımızı birdem de olsa hafiflettik. Allah sabırlar versin elifcim sadece dua et, güzel anılarını anımsa sen unutmadığın sürece zaten onlar yaşıyorlar. Sevgilerimle.
YanıtlaSilZor zamanlar bu zamanlar senin için Elif ama yavaş yavaş geçecek inşallah bu yoğun kederin, izin ver geçmesine e mi, azalmasına daha doğrusu, yoksa giden anne-baba ise-şükür henüz tecrübe etmesem de- ne zordur tahmin edebiliyorum... Sen boşver kötü gen mirasını, işimiz onlara kalsaydı, ailesinde hiç kötü hastalık olmayan insanlar yakalanmazdı bu hastalığa, ya da hiç sigara içmemiş biri akciğer kanserine... Boşver ki o miras dediğin de seni boşversin...
YanıtlaSilSevgiler güzel arkadaşım...