Sokakta geçen zaman azaldıkça, ev içlerinde vakit geçirmek çok keyifli..Hele de bir şeyler dikerken..Şu an yeni heyecan bendeki, her türlü dikiş heyecan veriyor ama, şu bebişler yok mu? Pastel renkleri ile, hangi kumaştan dikersem dikeyim yumuşacık bir şey oluveriyor ellerimin arasında..Sonra utançtan hafif pembeleşmiş o yanaklar, hatta eller, ayaklar..Bir parça kumaş boyası ile bana bakan o minik gözler..
Sonra..Sonra o miniği, aslında ait olduğu bir minikle paylaşmak..Gözlerindeki ateşi görmek, eline ilk aldığında..O yumuşacıklığı keşfedişini, pembeliklere dalışını, o minik gözlere gözlerini dikişini seyretmek..
Kışın tadı böyle çıkıyor benim için..Tadı tam da yerinde bir hafta diliyorum artık son günlerini sürerken bu yılın..Ağzınızın tadı hiiç bozulmadan..
çok sevimli olmuş..
YanıtlaSilteşekkür ederim.
Sil