Güzel bir süngerli doku çalışması niyetindeydim zaten..Şöyle hayvanlı da olsun istiyordum, bir de kahveli-hayvanlı bir dekupaj resmi bulunca tam oldu..
Şu her yerde olan siyah metal tepsilerden aldım bir tane, önce parlak yüzey astarı, sonra zemin boyası, sonra ver elini süngerle dokunun büyülü dünyası..Vizon kahve ile başladığım tamponlama çalışmaları, koyu bulunca rengi biraz, "az biraz da zemin renginden", "yok biraz da resmin içindeki maviden" derken derken, içime sinene kadar devam etti gitti..Ama yok, nedense kesmedi beni yine de, azıcık kenarlara antik metalik boya, sanki yağlıboya eskitmeymiş gibi, sonra biraz da stencil yine aynı metalikle..O mu eskidi, ben mi yaşlandım bilmiyorum ama, bir sabah kahvesini hakettik galiba sonunda:))
İşlemeyi örmekten çok sevsem de, güzel bir örgü çantam olunca durum değişebilir..Görünce hayran kaldığım şemalardan biriydi..Önce örgü kutusu, organizer vs. diye başladım, kocaman bir çanta ile tamamladım..İçine bir kazaklık yün, şişler ve benim için olmazsa olmaz bir örgü kitabını rahatlıkla alacak kadar kocaman hem de..
Yalnız artık yaşla birlikte gözler de "hata" vermeye başladı, gün ışığının az olduğu günler beni oldujkça zorladı..Zaman zaman "pertavsız", zaman zaman da "led fener" marifeti ile tamamladığım çalışmama kısaca "inadım inat" diyeniliriz yani..:))
Neyse, her şey bittiğinde, bütün yorgunluklar, zorluklar geride kaldığında en tatlı aşamaya geçiliyor, biliyorsunuz..Hayır hayır, işlediğini karşına alıp seyretmek değil, ya da çantanı koluna takıp gezme aşaması da değil..Hayata geçirilecek bir sonraki kanaviçe modelini seçmek..İnsanın kanında muline dolaşmaya başladı mı, aşısı yok, çekeceksiniz bu hastalığı :))
Değişim hep boya ile olmuyor, soğuklar gelmeden konserve kutusundan kalemliği giydirivermiştim işte bir tığ, azıcık orlonla..Pratik oluyor, çok kısa bir zamanı hoşça geçirmeye de yarıyor, odanın değişen renklerine kalemliğe kadar her şeyin uyum sağlamasına da.. Neyse, kar diyorlar, kış diyorlar, soğuklar başlamadan bizim hırkalarımız tamamdır...:))
